De topsport kent maar één winnaar. Als de beste langeafstandslopers zich verzamelen aan de start van een officiële marathon, zal een dikke twee uur later één persoon met het prijzengeld naar huis gaan. Wat een zenuwen moet dat met zich meebrengen.

Als recreatieve hardloper liggen de zaken (gelukkig) heel anders. Als ik aanstaande zondag wacht op het startschot van de Groet uit Schoorl run van tien kilometer, zal ik ook heus wel opgelaten zijn. Maar het fijne is: ik loop alleen tegen mezelf. Mijn beste tijd op de tien kilometer, twee jaar geleden gelopen op hetzelfde parcours van Schoorl, hoop ik aan te scherpen. Ook als ik niet ga voor een snelle tijd voelt het bereiken van de finish altijd weer als een overwinning.

Zelfvertrouwen

Twee Poolse psychologen van de SWPS University in Warschau deden onderzoek naar meedoen aan een georganiseerde race en psychologisch welzijn. Drie maanden lang hielden vierhonderd recreanten een online dagboek bij om hun gemoedstoestand te rapporteren. Aan het eind van elke week moesten ze aangeven hoe ze zich die week voelden en of ze aan een georganiseerde loop hadden meegedaan. Bij elkaar liepen ze 1111 races, van vijf kilometer tot marathons.

Als je zelf wel eens meedoet aan een race kan je de uitkomst misschien wel raden: in de weken waarin deelnemers aan een loop meededen, hadden ze meer positieve emoties, meer zelfvertrouwen en waren ze blijer met zichzelf en het leven. Niet iedereen was overigens even blij. Mensen die al lang hardlopen ervaarden niet meer enorm veel zelfvertrouwen na een georganiseerde loop. Misschien zijn ze er een beetje aan gewend geraakt; je honderdste race is toch anders dan je eerste.

Iedereen een medaille

Waarschijnlijk voelt finishen in een massale race als het behalen van een doel, geven de onderzoekers als verklaring. Het hangt natuurlijk wel af van je van plan bent. Is dat doel simpelweg de eindstreep halen, zoals voor de meeste deelnemers gold? Dan is iedereen een winnaar. Iedereen haalt die finish! Die joelende supporters, een medaille die je om je nek krijgt gehangen: een race uitlopen is een prestatie die je welzijn boost. Welke tijd je neerzet maakt wel iets uit. Deelnemers die tevreden waren over hun prestatie, waren zoals je kan verwachten ook blijer de week erna.

Wat als je een bepaalde tijd in je hoofd hebt en die niet haalt? Ben je de week erna dan nog steeds blij omdat je ‘gefinisht’ bent? Ik denk het niet. Zondag wil ik in Schoorl een snelle tijd lopen, en als dat door wat voor reden dan ook niet lukt (het gaat hard waaien en regenen), ben ik volgende week vast geen zonnestraaltje. Loop ik een PR? Zet dan je zonnebril maar op.

Als je de psychologische kant van hardlopen interessant vindt, kan ik je ook mijn boek Alles wat je wilt weten over hardlopen aanbevelen!

Bron:

Marzena Cypryańska & John B. Nezlek, Everyone can be a winner: The benefits of competing in organized races for recreational runners, The Journal of Positive Psychology. Online op 24 december 2018.

Credit afbeelding: Flickr.com, Zürich Marathon via CC BY-ND 2.0