Ben je als hardloper de afstand flink aan het uitbreiden, dan is het niet onwaarschijnlijk dat je er mee te maken krijgt: zwarte teennagels.

Mijn eerste gekneusde exemplaar was het resultaat van m’n eerste marathon in Frankfurt. De nagel van mijn grote teen links. Die van de rechtervoet sloeg blauwzwart uit na een paar dagen (bergafwaarts) trailrunnen in de Alpen. Er ging nog een halve marathon overheen en toen was de derde aangetaste teen een feit.

Je teennagels krijgen aardig wat druk te verduren als de afstand oploopt. De nagel maakt herhaaldelijk contact met de voor- of zijkant van je schoen. Het resultaat is een bloeduitstorting onder de nagel, zo vermeldden hardloopwebsites. Pijn doet het niet. Of niet meer, na een paar dagen. Sierlijk is anders. Hoe voorkom je zwarte teennagels bij hardlopen?

Te kleine schoenen

Misschien heb jij als eigenaar van zwarte nagels ook weleens te horen gekregen dat je schoenen te klein zijn. Gevolgd door het advies om een halve maat groter te dragen. Is dat de oplossing?

Zwarte teennagels komen niet zozeer door te kleine schoenen, zei hardloopfysio Ronald Dercksen, toen hij het blauwzwart aan mijn voeten opmerkte. ‘Zwarte teennagels hebben ook te maken met zoeken naar stabiliteit, wat zich uit in het knijpen van de tenen in de grond.’

Door te knijpen met je tenen neemt de druk op het nagelbed toe, waardoor het weefsel wat gekneusd kan raken. ‘Dat zoeken naar stabiliteit neemt toe met vermoeidheid. Door vermoeidheid ga je anders lopen, waardoor de kans op blessures toeneemt’, aldus Ronald. Hoe beter getraind, hoe langer je dat punt waarop je techniek verslapt door vermoeidheid kan uitstellen.

Inmiddels zijn mijn blauwzwarte nagels er alledrie afgevallen. De nieuw opgekomen nageltjes doen hun best om weer volwaardige teenbekleding te vormen. Ze hebben nog tien maanden de tijd voor een volgende marathon voor de deur staat.