Vorige week schreef ik over het nut van een wedstrijdplan maken voor je race, dat je naderhand kan analyseren om de verbeterpunten te vinden. Vandaag de tweede van drie tips van hoogleraar sportpsychologie Nico van Yperen, over het stellen van streefdoelen voor je hardloopwedstrijd. Op zijn blog SportScience.blog vind je meer nuttige weetjes over de mentale aspecten van sport en presteren.

Streef- en vermijddoelen

De meeste lopers stellen zichzelf een doel voor een wedstrijd. Maar het ene doel is het andere niet. ‘Ik wil absoluut niet boven de vijftig minuten lopen op de tien kilometer’ is een zogenoemd “vermijddoel’”, legt Van Yperen uit. ‘Streefdoelen zijn vaak veel effectiever. In dit geval: ik wil 49 minuten lopen op de tien kilometer’.

Met een streefdoel ben je met een positievere mindset aan het sporten. ‘Het betekent niet dat je geen negatieve gedachten mag hebben. Je mag stiekem best denken “ik wil niet boven de vijftig minuten uitkomen”. Als je die gedachten vervolgens maar vertaalt naar een streefdoel.’

Bonustip

Bonustip: toeschouwers langs de zijlijn kunnen helpen om je prestaties te verbeteren. De algemene tendens is dat het alleen werkt als je zelfvertrouwen hebt. Ben je goed in hardlopen, dan geeft het publiek je een boost. Als je je schaamt voor je prestaties, dan helpen al die kijkende mensen niet. Gedachten als ‘wat zullen ze van me denken’ steken dan de kop op.

Desondanks geven sporters van alle niveaus vaak aan ‘gedragen’ te worden door het publiek.

Bij duursport zorgen die joelende mensen voor afleiding van lichamelijk ongemak. ‘Interactie zoeken met het publiek of geconcentreerd blijven lopen is een persoonlijke keuze,’ aldus Van Yperen. ‘Het feit dat Usain Bolt altijd de interactie opzoekt met de tribune, betekent niet dat het voor jou ook goed werkt.’