Niets zo vervelend als je training te moeten stoppen vanwege een blessure. Maar is elke pijn als gevolg van hardlopen ook echt een blessure? Het komt vaak voor dat sporters pijn voelen zonder dat er iets afwijkends aan hun weefsels valt te ontdekken.

Zo heb ik sinds anderhalf jaar pijntjes aan de aanhechting van mijn hamstrings en in m’n heup. Soms laaien ze op, om vervolgens weer af te zwakken. “Ik ben geblesseerd”, zei ik in het begin, toen ik m’n training weer moest opbouwen. Ondertussen ben ik alleen maar harder, verder en sneller gaan lopen, terwijl de pijntjes nooit zijn weggegaan.

Pijn en een blessure zijn niet hetzelfde, volgens sportfysiotherapeut en onderzoeker aan de Deense Aalborg Universiteit Morten Hoegh. Hij en zijn collega’s schreven er onlangs een artikel over in het vakblad British Journal of Sports Medicine. Waarom is het belangrijk om onderscheid tussen die twee te maken?

Blessure versus pijn

Een blessure aan een weefsel gaat bijna altijd gepaard met pijn. Denk aan een stressfractuur in je scheenbeen, een spierscheurtje, een dik geworden knie en andere ontstekingsprocessen. Omgekeerd gaat pijn niet altijd samen met schade aan weefsels (pijn kan bijvoorbeeld ook ontstaan doordat de verwerking van pijnsignalen door het centrale zenuwstelsel verstoord is geraakt).

Weefselschade en pijn zijn echt twee losse dingen. Een belangrijk verschil is dat je psyche geen invloed heeft op beschadigd weefsel, terwijl pijn wél beïnvloedt wordt door je verwachtingen en opvattingen. Ben je angstig over je pijn? Dan kan de pijn erger worden. Nog een verschil: weefselschade is objectief vast te stellen, bijvoorbeeld met een scan of echo, maar ook met functietests om lichamelijke beperkingen in beeld te krijgen. Pijn daarentegen, kan alleen de patiënt rapporteren.

Hoegh en zijn ploeg pleiten er daarom voor onderscheid te maken tussen een sportgerelateerde blessure en sportgerelateerde pijn. Het is vooral een definitiekwestie in een academisch debat. De nieuwe terminologie moet het voor fysio’s en onderzoekers makkelijker maken om met de klachten van atleten om te gaan.

Omgaan met pijn

Wat jij daar als hardloper aan hebt? Als je niet meer kan rennen omdat je knie pijn doet, zal het je een worst wezen of je te maken hebt met een sportgerelateerde blessure of sportgerelateerde pijn. Toch?

Volgens Hoegh is de discussie voor sporters toch relevant, in het geval de pijn na een tijdje niet verdwijnt. Zie je alle pijn in je knie (nog steeds) als een teken dat je weefsel niet hersteld is? Dan kan het lang duren voor je het lopen weer oppakt. Leren omgaan met de pijn en er emotioneel controle over krijgen is wellicht een betere strategie om terug te keren in je loopschoenen. Zie deze eerdere post over mindfulness bij kniepijn (waar de termen ‘blessure’ en ‘pijn’ nog voor elkaar ingewisseld worden :-) ).

Ik besef me nu dat de post van vorige week ook al over pijn ging…de pijn van een marathon. Het wordt wel een heel zware nieuwsbrief zo. Volgende week vrolijker nieuws uit de wetenschap!